Տարածաշրջանային համապարփակ տնտեսական գործընկերության (RCEP) համաձայնագիրը՝ աշխարհի ամենամեծ ազատ առևտրի համաձայնագիրը, ուժի մեջ է մտել 2022 թվականի առաջին օրը: RCEP-ը ներառում է ASEAN-ի 10 անդամներ՝ Չինաստանը, Ճապոնիան, Կորեայի Հանրապետությունը, Ավստրալիան և Նոր Զելանդիան:15 նահանգների ընդհանուր բնակչությունը, համախառն ներքին արդյունքը և առևտուրը կազմում են աշխարհի ընդհանուրի մոտ 30 տոկոսը:RCEP-ի ուժի մեջ մտնելուց հետո անդամ երկրները կարող են օգտվել արտոնյալ մաքսատուրքերից ապրանքներ արտահանելիս:Արդյո՞ք դա ինչ-որ նոր փոփոխություններ կբերի։
RCEP-ի բանակցությունների ընթացքը և բովանդակությունը
RCEP-ն առաջին անգամ ընդունվել է 2012 թվականին ԱՍԵԱՆ-ի 21-րդ գագաթնաժողովում: Նպատակն է ստեղծել ազատ առևտրի համաձայնագիր միասնական շուկայի հետ՝ նվազեցնելով սակագները և ոչ սակագնային խոչընդոտները:RCEP-ի բանակցությունները ներառում են ապրանքների առևտուր, ծառայությունների առևտուր, ներդրումներ և կանոններ, և RCEP անդամ երկրներն ունեն տնտեսական զարգացման տարբեր մակարդակներ, ուստի նրանք հանդիպում են բոլոր տեսակի դժվարությունների բանակցություններում:
RCEP անդամ երկրներն ունեն 2,37 միլիարդ բնակչություն, որը կազմում է ընդհանուր բնակչության 30,9%-ը, ինչը կազմում է աշխարհի ՀՆԱ-ի 29,9%-ը:Ներմուծման և արտահանման համաշխարհային իրավիճակից արտահանմանը բաժին է ընկնում աշխարհի արտահանման 39,7%-ը, իսկ ներմուծմանը` 25,6%-ը։RCEP-ի անդամ երկրների միջև առևտրի արժեքը կազմում է մոտ 10,4 տրլն ԱՄՆ դոլար, ինչը կազմում է համաշխարհայինի 27,4%-ը։Կարելի է պարզել, որ RCEP անդամ երկրները հիմնականում ուղղված են արտահանմանը, իսկ ներմուծման համամասնությունը համեմատաբար ցածր է։15 երկրների շարքում Չինաստանին բաժին է ընկնում ներմուծման և արտահանման ամենամեծ մասնաբաժինը աշխարհում, որը կազմում է ներմուծման 10,7%-ը և արտահանման 24%-ը 2019թ.-ին, որին հաջորդում է Ճապոնիայի ներմուծման և արտահանման 3,7%-ը, Հարավային Կորեայի ներմուծման և 2,6%-ը: արտահանման 2,8%-ը։ԱՍԵԱՆ-ի տասը երկրներին բաժին է ընկնում արտահանման 7,5%-ը և ներմուծման 7,2%-ը։
Հնդկաստանը դուրս եկավ RCEP-ի համաձայնագրից, բայց եթե Հնդկաստանը միանա ավելի ուշ փուլում, ապա պայմանագրի սպառման ներուժն էլ ավելի կավելանա:
RCEP համաձայնագրի ազդեցությունը տեքստիլի և հագուստի վրա
Անդամ երկրների միջև տնտեսական մեծ տարբերություններ կան, որոնց մեծ մասը զարգացող երկրներ են, իսկ զարգացած երկրներ են միայն Ճապոնիան, Նոր Զելանդիան, Ավստրալիան, Սինգապուրը և Հարավային Կորեան։RCEP անդամ երկրների միջև տնտեսական տարբերությունները տարբեր են դարձնում նաև ապրանքների փոխանակումը։Եկեք կենտրոնանանք տեքստիլի և հագուստի իրավիճակի վրա:
2019 թվականին RCEP-ի անդամ երկրների տեքստիլի և հագուստի արտահանումը կազմել է 374,6 մլրդ ԱՄՆ դոլար՝ կազմելով աշխարհի 46,9%-ը, մինչդեռ ներմուծումը կազմել է 138,5 մլրդ ԱՄՆ դոլար՝ կազմելով աշխարհի 15,9%-ը։Այսպիսով, երևում է, որ RCEP անդամ երկրների տեքստիլը և հագուստը հիմնականում ուղղված են արտահանմանը:Քանի որ անդամ երկրների տեքստիլ և հագուստի արդյունաբերության շղթան որոշակի չէր, տեքստիլի և հագուստի արտադրությունն ու շուկայավարումը նույնպես տարբեր էին, որոնցից Վիետնամը, Կամբոջան, Մյանմարը, Ինդոնեզիան և ԱՍԵԱՆ-ի այլ շրջանները հիմնականում զուտ արտահանողներ էին, ինչպես նաև Չինաստանը:Զուտ ներմուծողներ են եղել Սինգապուրը, Բրունեյը, Ֆիլիպինները, Ճապոնիան, Հարավային Կորեան, Ավստրալիան և Նոր Զելանդիան։RCEP-ի ուժի մեջ մտնելուց հետո անդամ երկրների միջև սակագները զգալիորեն կնվազեն, իսկ առևտրի ծախսերը կնվազեն, այնուհետև տեղական ձեռնարկությունները ոչ միայն կհանդիպեն ներքին մրցակցությանը, այլև օտարերկրյա ապրանքանիշերի մրցակցությունն ավելի ակնհայտ կդառնա, հատկապես չինական շուկան ամենամեծ արտադրողն ու խոշորն է: ներմուծող անդամ երկրների շարքում, իսկ Հարավարևելյան Ասիայում և այլ տարածաշրջաններում տեքստիլի և հագուստի արտադրության արժեքը ակնհայտորեն ավելի ցածր է, քան Չինաստանինը, ուստի որոշ ապրանքների վրա ազդեցություն կունենան արտասահմանյան ապրանքանիշերը:
Տեքստիլի և հագուստի ներմուծման և արտահանման կառուցվածքի տեսանկյունից խոշոր անդամ երկրներում, բացառությամբ Նոր Զելանդիայի, Հարավային Կորեայի և Ճապոնիայի, մյուս անդամ երկրները հիմնականում արտահանում են հագուստ՝ համալրված տեքստիլով, մինչդեռ ներմուծման կառուցվածքը կախված է. հակառակը.Տեքստիլ հիմնականում ներկրում են Կամբոջան, Մյանմարը, Վիետնամը, Լաոսը, Ինդոնեզիան, Ֆիլիպինները, Թաիլանդը, Չինաստանը և Մալայզիան։Այստեղից մենք կարող ենք տեսնել, որ ASEAN տարածաշրջանի վերջնական օգտագործողների հագուստի վերամշակման հզորությունը ուժեղ էր, և վերջին տարիներին նրա միջազգային մրցունակությունը աճում էր, բայց վերին հոսքի արդյունաբերական շղթան կատարյալ չէր և չուներ հումքի և կիսաֆաբրիկատների սեփական մատակարարում: - պատրաստի արտադրանք.Հետևաբար, վերին և միջին հոսքերը մեծապես կախված էին ներմուծումից, մինչդեռ զարգացած շրջանները, ինչպիսիք են Ճապոնիան և Հարավային Կորեան, հիմնականում ներմուծում էին տեքստիլ և հագուստ, որոնք սպառման հիմնական վայրերն էին:Անշուշտ, այս անդամ երկրների մեջ Չինաստանը ոչ միայն արտադրության հիմնական, այլեւ սպառման հիմնական վայրն էր, իսկ արդյունաբերական շղթան համեմատաբար կատարյալ էր, ուստի սակագնի իջեցումից հետո կան և՛ հնարավորություններ, և՛ մարտահրավերներ։
Դատելով RCEP համաձայնագրի բովանդակությունից՝ RCEP համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելուց հետո այն կարող է օգնել զգալիորեն նվազեցնել սակագները և կատարել ծառայությունների ոլորտում ներդրումներ բացելու պարտավորությունը, և տարածաշրջանում ապրանքների առևտրի ավելի քան 90%-ը ի վերջո կհասնի զրոյական մաքսատուրքի։ .Սակագների իջեցումից հետո անդամ երկրների միջև առևտրի արժեքը նվազում է, ուստի RCEP անդամ երկրների մրցունակությունը զգալիորեն բարելավվում է, ուստի այն նպաստում է սպառման աճին, մինչդեռ տեքստիլի և հագուստի մրցունակությունը խոշոր արտադրական բազաներից, ինչպիսին է Հնդկաստանը: , Բանգլադեշը, Թուրքիան և այլ խոշոր արտադրական բազաները RCEP-ում նվազել են:Միևնույն ժամանակ, ԵՄ-ից և ԱՄՆ-ից տեքստիլի և հագուստի ներմուծման հիմնական աղբյուր երկրներն են Չինաստանը, ԱՍԵԱՆ-ը և տեքստիլ և հագուստի արտադրության այլ հիմնական բազաները:Նույն պայմաններում մեծանում է անդամ երկրների միջև ապրանքների շրջանառության հավանականությունը, ինչը գործնականում որոշակի ճնշում է գործադրում ԵՄ-ի և ԱՄՆ-ի և այլ շուկաների վրա։Բացի այդ, RCEP անդամ երկրների միջև ներդրումային խոչընդոտները նվազել են, և ակնկալվում է, որ արտասահմանյան ներդրումները կավելանան:
Հրապարակման ժամանակը՝ Հունվար-10-2022